Strukturalna terapia rodzinna

Twórcą strukturalnej psychoterapii rodzinnej jest Salvador  Minuchin. Zadaniem terapeuty jest doprowadzenie do takiej zmiany struktury rodziny, aby mogła ona  samodzielnie radzić sobie ze swoimi problemami.

Koncepcja struktury rodziny

Struktura rodziny jest zespołem funkcjonalnych wymagań, które organizują sposób zachodzenia interakcji pomiędzy członkami rodziny. Strukturę każdej rodziny tworzą i utrzymują mechanizmy częściowo uniwersalne, a częściowo wytworzone przez daną rodzinę. Taką uniwersalną zasadą jest konieczność utrzymania pewnej hierarchii. Wiele szczegółowych zasad, charakterystycznych dla danej rodziny wynika z  jej historii, i wzajemnych oczekiwań.

Każdy  system rodziny dzieli się na subsystemy. Poszczególni jej członkowie mogą tworzyć ze sobą do wykonania różnych zadań subsystemy.  Może to  być pojedyncza osoba, diada lub większa grupa. Granice interpersonalne są niewidzialne,  otaczają subsystemy i całą rodzinę. Służą ochronie, odrębności i autonomii poszczególnych subsystemów. Granice interpersonalne mogą być sztywne (system niezaangażowany), zatarte (płynne, system splątany) lub jasne.

Geneza zaburzenia rodziny

Zaburzenie  powstaje, gdy struktura rodziny jest za mało elastyczna, uniemożliwia jej przystosowanie się do zmian rozwojowych lub wymogów otoczenia. Granice między subsystemami są wówczas zbyt płynne lub sztywne. Celem psychoterapii strukturalnej jest nastawienie na zmianę struktury rodziny, co z kolei wpływa na modyfikacje zachowań, a także doświadczeń jej członków. Zadaniem terapeuty nie jest rozwiązanie bieżącego problemu rodziny, ale wsparcie w modyfikowaniu jej funkcjonowania, by była zdolna do samodzielnego rozwiązania aktualnego i następnych problemów.

opracowanie na podst. przeglądu terapii rodzinnych autorstwa Doroty Reguły